Kiedy rodzisz dziecko, pragniesz dla niego wszystkiego, co najlepsze. Może nie myślisz o gwiazdce z nieba, nie żyjesz w bajce przecież, lecz chcesz tego, co uczyni je szczęśliwym. Pragnienia dzieci zaś mogą być różne, jedne są niewielkie, jak nowa lalka czy autko. Z czasem kształtuje się charakter i wyobrażenia czy chce być w przyszłości nauczycielem, lekarzem lub artystką. Matka, bez względu na to, jakie są to marzenia, stoi obok swojego potomka, oferując wsparcie. Bohaterka „Kamienicy”, sześćdziesięcioletnia kobieta, pomimo, że córka jest już dorosła, nadal chce dla niej dobrego życia. Bo przecież dziecko na zawsze pozostaje dzieckiem. Nie przestaje się go kochać nawet wtedy, kiedy zostaje się babcią. Nie wiem, dlaczego…